żartobliwy

żartobliwy
прил.
• забавный
• игривый
• насмешливый
• негодный
• смешной
• шутливый
• шуточный
* * *
żartobliw|y
шуточный; шутливый;

\żartobliwy utwór шуточное произведение; \żartobliwya rozmowa шутливый разговор

* * *
шу́точный; шутли́вый

żartobliwy utwór — шу́точное произведе́ние

żartobliwa rozmowa — шутли́вый разгово́р


Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "żartobliwy" в других словарях:

  • żartobliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, żartobliwywi {{/stl 8}}{{stl 7}} zawierający w sobie żart, traktujący coś nie na serio : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żartobliwy nastrój, ton. Żartobliwa piosenka, nazwa. Żartobliwe określenie, powiedzonko. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żartobliwy — żartobliwywi «mający charakter żartu, zawierający w sobie żart; traktujący coś niepoważnie, humorystycznie» Żartobliwy ton, uśmiech, wyraz twarzy. Żartobliwa rozmowa. Żartobliwy wiersz, utwór. Żartobliwe przezwisko …   Słownik języka polskiego

  • obrócić — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… …   Słownik frazeologiczny

  • obracać — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… …   Słownik frazeologiczny

  • arcy- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «wskazujący na pierwszeństwo, zwierzchnictwo tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. arcybiskup, arcykapłan, arcyksiążę» b) «podkreślający, wzmacniający znaczenie tego, co nazywa drugi człon złożenia,… …   Słownik języka polskiego

  • figlarny — figlarnyni «psotny, żartobliwy, swawolny, filuterny, zabawny» Figlarna dziewczyna. Figlarny uśmiech. Figlarne loczki, minki …   Słownik języka polskiego

  • fraszka — ż III, CMs. fraszkaszce; lm D. fraszkaszek 1. «bagatela, drobnostka, błahostka» Zaprzątać sobie głowę fraszkami. To dla mnie fraszka. 2. lit. «krótki, najczęściej żartobliwy lub liryczny wiersz, oparty na anegdocie lub dowcipnym koncepcie»… …   Słownik języka polskiego

  • frywolny — frywolnyni, frywolnyniejszy «mówiący o sprawach erotycznych w sposób żartobliwy; niezbyt przyzwoity» Frywolny ton. Frywolne rozmowy, piosenki. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… …   Słownik języka polskiego

  • gorzki — 1. «mający ostry, nieprzyjemny smak, taki jak piołun, gorczyca, lub kojarzący się z takim smakiem, przeciwstawiany słodkiemu, zawierający gorycz, goryczkę; także o zapachu: odczuwany jako gorycz, gorzkawy» Gorzkie lekarstwa, ziółka. Gorzkie… …   Słownik języka polskiego

  • humorystyczny — humorystycznyni «pełen humoru, dowcipny, żartobliwy, pobudzający do śmiechu» Humorystyczny monolog. Humorystyczna historia, powieść, scena. Humorystyczne postacie …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»